Dışarıda Ölmek Senaryosu

dışarı çıkmak istemem içerimden
nisan serabısın acılarınla içimde
grilerin çizdiği yeşil bir dünya olmalı
kendi kendime uydurduğum turuncu sıcağı bir şarkı
saçlarının ortasında uçsuz bucaksız bir ovaya benzerken yüzün...

önünü yağmurların aldığı dışarıda ölmek senaryosu
bırakmaz peşimi
ama üzülme ben her şeyimle seninim
yaşamımdaki ağaç hışırtılarının gözyaşlarıyla
ve kaldırımlara bakarak tarihe başkaldırışımla
ama üzülme ben ölerek de seninle olurum
çünkü zaman kısadır
yetmez seni sevme nedenlerimi sevmeye bile...

zaman kısadır
yetmez hangi gülüşünü nereye ektiğimi anlatmaya evrene
vapurlar güneşle aldatırken denizi azalır martılar
serserilik samimiyete engel değildir
bense rıhtımlarımı seçme özgürlüğümü hep senden yana kullandım
üzmeden kırlarda otların serin gölgesinde uyuyan böceği...

saman alevi gibi çürür de zaman anlamazsın
sadece yanlışların uzar gider kalbinin sana ihanetinde
solar sandığın sayfaların aslında hiç olmamıştır
kendini aldattığın komedide kısadır zaman
seni sarmak için yaylı tambur yaparım ellerimi
gel
uzasın ölüm harici
hakkını verelim ılık denizlere varabilmek düşlerinin...

Kağan İşçen