Ey nebi,

Sen yürürken dağlar titrerdi

Bulutlar üzerinden hiç eksilmezdi

Yağmur senin eserindi

Çöldeki güller seninle yeşerdi



Ey Resul,hüzzam çiçeklerinin yağmurusun

Ruhunla Fethettiğin diyarlardan geliyorsun

Buram buram terleyen şarkılar seni konuşsun

Ölümsüz sevdaların,mutlu sonusun,sembolüsün



Hasretin vuslata döner mi bilemem

Ağlasam gözyaşları mı silemem

Kalbimde filizlenen aşkını söndüremem

Ey nebi,seni rüyamda görmek yetmez bana



Gönül çölümde açan bir gülsün

Bana da şefaat eyle,yüzüm gülsün

Ben sevdaların yenik süvarisi

Senin yolunda kılıcım demirde dövülsün



Islak bakışında,yağmura gebedir gözlerin

İmanı çağırır gönlüme sözlerin

Allah için yanar sönmez közlerin
Ey nebi,kuşlar kanadında taşır seni Image

Güller yaprağında kokunu saklar.

Sana aşıkların yanaklarında

Gözyaşları ırmak gibi vadi yapar

Sana kavuşmayı özlemek özlem topraklarında



Cömert dünyanın bencil insanlarıyız

Merhamet denizini kurutanlarız

Senin rahmetinden çok uzağız

Ey Nebi! Bizi affet senin duana muhtacız



Ey Nebi,bulutlar ağlardı sen ağladığında

Aynı secdeye baş koyduğun Hatice’nin mezarında

Ama davan öyle büyüktü senin

Bu acı neydi ki karda ateş kalırdı



Baktığın aynada hayalin olmak

En çok neyi isterdim,bilir misin?

Peygamber Mescidi yapılırken,taşıdığın taş olmak

Güneş olup seni terletmekten korkmak



Sen gitmedin ey sevgili

Elim gitti,ayağım gitti

Bedenime can veren yüreğim gitti

Sensiz öksüz,yetimim şimdi.



Ey mübarek kutlu beldenin efendisi

Soldu bahçemizde güllerin al rengi

Dikenler kanatır oldu sözlerini unutalı

İmanımız buz kalıbı,kin sevgiyi esir aldı



Nefis denen azgın at,bize hakim oldu

Hırs,ihtiras bütün benliğimizi yuttu

Kur’an’ın sureti,siretinin yollarını tuttu

Ey Resul,kalbimiz seni anmayınca pas tuttu 18.6.05



Çöl gecelerinde Ashabının okuduğu Kur’an’la

Mest olurdu onu dinleyen nice melekler

Yürürken bile ağlardı Allah korkusuyla

Müşriklerin korktuğu korkusuz Ömer



Bütün cehennemi içine alacak kadar

Genişti Ebu Bekir Sıddık’ın yüreği

Çünkü kalbini böyle güçlü yapan kor

Sana duyduğu aşkın meyvesiydi Ya Resulullah



O’nu andıkça kılıcının pası silinirdi Ali’nin

Zülfikar kılıcı, kınından Allah için çıkardı

Hayber Kalesinin kapısını elleriyle kırmıştı.

Sen Müşriklerin önünden görünmeden geçerken



Senin yatağında senin yerine yatıyordu

Yürekliydi Ali Allah’ın arslanıydı

Sana biat eden yaşı en küçük yiğitti

Ey Nebi,sana inanmak bile bir başkaydı



Osman gibi servetimi senin yolunda

Senin davan için harcamak vardı

Değil bir kere ,bin kere ölmek bile az gelirdi

Hamza kadar olmasa da

Senin yanında savaşmak vardı Ya Resulullah





Ey nebi;ne zaman o gül şehrine gelsem

Bastığım her yer gül kokar

Gönül ayrılmak istemez senden

Ömrümde bir kez yollarında ölsem





Bismillah demen kafiydi silerdi kılıçların pasını

Ashabın yarışırdı vermek için senin yolunda canını

Namazdayken bile omzunda taşırdın Hüseyin’le Hasanı

Ey nebi,sen bülbülün gülü,sen sevdaların gönülüsün



Ey nebi sesini duyur bize

Sesini duyur hasretinle inleyen gönüllere

Bir bengisu ol kurak kalbimize

Çöle dönüşmeden ruhumuz

Sevginle yeşersin umudumuz



Ey nebi,sen Medine’ye hicret etmiştin

Ben sana senin yoluna hicret ediyorum

Gül sözlü,gül yüzlü efendim,peygamberim

Varlığınla ruhuma nur salan güneşim

Şehitlerin arzusu gibi senin için bin kere öleyim



Senin hürmetine kabul edilir dualar

Seni anan kasideler gönüllere huzur sunar

Güllerin en güzeli senin ismindir ya Muhammed

Şefaatinle affedilir günaha batmış insanlar



Ey Nebi,seni bekleyen kuşlar özleminle dile gelir

Bülbüller susar,güller kırmızı rengiyle konuşur

Çölde dara düşen ceylan seni duyunca kurtulur

Boynu bükük güvercin senin zafer muştunla sevinir



Nur yüzünde,güneş kalbinde aydınlık sende

Hira mağarasında tefekküre dalıp gittiğinde

Uyanırsın aniden Hakkın ‘’oku’’ emriyle,

Cebrail’in kanatlarında okumayı bilmesen de

Ve sonra bir okuyuşta Kur’an’ı ezberlediğinde

Güvercinden bekçi olsam mağaranda

Seni saklasam ben yüreğimde



İzini örümcek,yüzünü güvercin gizler

Sana bir şey olsa Ayşe’nin kalbi sızlar

Vuslatınla açılır,kör karanlığa alışkın gözler

Ey Nebi,denizler ikiye yarılır senin doğuşunla



Gül baharı,bahar Nisanı bekler

İsa Peygamber senin geleceğini müjdeler

Saklanır hakikat yalanın toprağını deler gerçekler

Ya Muhammed!Gülüşün bir mehtaba benzer.



Hüznün lirik ritmine seyyah olan sevdam

Karanfilin koynunda ayak bastığın kumlara kilim olsam

Çiçekler balını dikenlerin gölgesinde saklar

Sözler deryasında inci olan sözlerinle çağlasam



İkliminde gönüllere ferah veren kelimelerin

Hiddet içinde sana gelenler sakinleşip durulur

Mümin olup ashabın olurlar saf değiştirir düşmanların

Yolunda ölenler çoğalır kızlar gömülmekten kurtulur



Yıldızlar ağlıyormuş,duydun mu ya Resulullah

Gözyaşları sel olmuş,zambaklar kurumuş ya Resulullah

Sen Rabbine kavuşurken ayrılık gam verir seni sevene

Sana kavuşunca şehitler cennette senin köşkünde

Şefaatini esirgeme bizde sana kavuşalım Ya Resulullah!

Bitiş:21.8.2005 17:50

Hüseyin Özbay