14
Yorum
5
Beğeni
0,0
Puan
1708
Okunma

Gökyüzü gibi bir şey çocukluk, hiç bir yere gitmiyor.
’ Edip Cansever ’
...
içimde devinen arap atları
hırçın bir soluğa karışıyor kavgada
şaha kalkıyor özlemleri
rahvandan yoksun dizginleri
eyeri kayıp aşklar gibi öfkeli
muştular salkım saçak
bir bahara muhtaç gelmeleri
ekşi bir düşünce şimdi
esrik dimağımda yanardağ
peşi sıra bekleme nöbetleri
kuşatılmış bir hayat için
özgür düşlerin lüzumsuz lütfu
yağmur arsızı bir yürekti benimkisi
rüzgar sonrası
toprak ayaklanması
sitemlerim diz boyu çığlık ezgisi
kaf dağına soyunmuş
muamma
saf kalbini getirdi
menzilleri uzak
masallara mimledi
yek pare gülüşünü
havalandırdı nikotin
’büyüsene’ dedi nazlı kız
büyüsüne çocuk!
bu dünya yaralar çocukları
büyü, annen cesaret örecek
gül dikeninin kadife ipliğinden
büyü de güneşe yürüyelim
gül kokuşlu bayramlarda
bu hayat bize kafi gelmedi
kaygılarımızı birleştirmeliydik
yap-boz sağanağına tutulmuş gibi
küçüğüm;
kelebekler gibi fısılda bana nefesini
şimdi an, pişmanlıklardan arınma vakti
fulya/mayıs2011