dipsiz bir intihar olacak bu gördüğün
sadece benim hissettiğim bir acı içinde
sadece senin bildiğin...
gözlerinde asılacak gözlerimin rengi
ve yüzümü asacağım,yüzünün gölgesinde
bir bakışla kaç ceset biriktirilir
kimbilir...
ama sen bileceksin
ben,bilmem kaçıncı cesedin

gizlediğimiz aşk büyüsü büyüyecek
çocukluğunu unutunca salıncakta
alınacak kelebekler bize
bizim ömrümüz onlara benzedi diye

kalemin sessizliğinde midesi bulanacak kelimelerin
senin göremediğin avuçlarımda,adın
dua dua örülür mü dudaklarım göğe
ne-densiz sorularımla yüz yüze bırakacağım hiçliğimi
bağışla beni yüzüm, diyeceğim
çok özlüyorum içimi

saklı kalmış kelimeler olacak ölümün vesvesesinde
bu öyle bir terk ki
katilini sevdirecek maktülüne
acıdıkca canım,daha çok sevecek
sahi canım, ölüm güzel mi kokar böyle

yanacak yelkovan akrebin zehrinde
yüzümde ağlayacak zaman yağmur yağmur
bulut bulut çökecek karanlık dizlerinin üstüne
ben elimde kalemimle, dizelerimin üstüne

sellerinde kaybolacak hayal gemilerimizin rengi
hani adı sana, hani adı bana kalan mavi
hoşça kalmak yakışmayacak aşk denen masala
yine de inanacağım çocukluğumdan kalanımla
bir varmışına,bir yokmuşuna

bölüm bölüm sancılanacak artık şiirlerim
sonluymuş her aşk, inadına onsuz
öğrendim...
aynalarıma yüzünü bırakan hayaletin iç sesini duyabilir miyim şimdi
belki...

ama ben keşke
kirpiklerini saysaydım gözlerimle
sen yüzünü uyutsaydın ellerimde

keşke...