Islandı
Kipriklerim
Ayrılık yağmuru altında
Üşüdüm
Üşüdüm sevgilim.
Şimdi,
Bu rıhtım boş
Deli dalgalar gibi yüreğim sarhoş.
İliklerime kadar hasretle titredim:
Sen yoktun,
Gök kara gözleriyle bakarken
Yüzünden dökülen yağmur
Yüreğime düşen
Ayrılık yaşlarıyla bir.

Karşı yakadasın
Ben burda.
Kalbim atmıyor senle
Sana koşarken hayalim
Bir an sendeledim
Bir an sende, kendime geldim.

Telefonların cevapsız,
Sessizce duruyorum.
Her geçen otobüse bakıp
Belki gelirsin
Diye seni gözlüyorum.

Güneşler kızıllar içinde batarken
Gönlümün içinde volkanlar patlar
Sensiz geçen gün
Öyle ağır ki
Omuzumda sanki koca dünya var.

Tamam diyorsun tamam
Zaten gidecektim ya
Ben sana hiç gelmemiş
Sen beni, seni sevdiğimden çok sevmişsin.
Neden bu sevgi tartıya gelmez
Küçük bir fidanken sevgi
Koca bir çınar olur gider.

Sen büyürken görmedin
Ben küçüldüm.
Hani demiştin ya seni seviyorum
Ben öyle gözlerine bakıp bakıp durmuş
Uzunca bekleyip
Sonra bir güle dönüp
Ben de demiştim.

Neden
Neden bilmedin,
Kör bir gözle sevmekmiş
Meğer senin derdin.
Ayrılmadık ki hiç sevgili
Ben senle
Gönül gönüle hiç olmadım
Olmadım ki...

Kör bir sevgiye atılmışım
Seviyor derken
Ben kendimi kandırmışım.
Artık ağlama gönlüm
Dur artık yağma yağmur
Seven bir benmişim
Sevdiğim bir kendim.

Topla yorgun yürek ne varsa
Sevmek sevilmek her zaman emek ister
Varsın sevmeyen sevmesin seni
Sen sev
Elbet bir gün bulursun
Seni en güzel seveni.

(Mayıs 2011 İstanbul)