-Demin aklıma geldi de, çay istiyormuş meğer ki canım yine. İçmiş olsam da yirmi bardak dün gece.-

Bütün güzellikleri geride bırakmıştık
Tüm neşeleri, hayal kurulan ağlamaklı geceleri
Sokaklarda bekçilerin dolaştığı birkaç asır önce
Şairlerin öldüğü o şen,o güzel günleri
Hiç istemesekte artık geride bırakmıştık

Artık eskisi gibi değildik hiçbirimiz
Kırk düğümü kırk yara olan zemherilerde
Güller açtıran o şen rüzgarların
Maziyi çaldığı mahir bestelerinde
Buselerin ucuz rengine banmıştık hepimiz

Ihlamur ağaçlarının yapraklarını yakmıştık
Menekşeler bahar açtığı o vakitlerde
İlk yaz hayalinde parça parça aşkların
Denize vurduğu mahir imbat dilinde
Çok da yaşıyoruz, çok da seviyoruz sanmıştık

Bir başka Eylül, bir başka Nisan yaşardık
Fasıllarda sevgiler açarken akşamları
Nihavent misafir olurdu İstanbul Boğazına
Yaşlarıyla ressam çizerdi manzaraları
Bir başka renk,bir başka zevk ile yazardık

Sabahlara kadar isyan gecelere yeminliydik
Maziden çalarken herkes aynı figanı
Kalkardı limon kokularında birden
Vapurlar tam vaktinde geçip limanı
Gecelerde böyle yanmaları biz severdik

Vakit öyle geçmişti ki, öyle olmuştu ki sabahlar
Anlatamamıştı bizi, kandıramamıştı aşklı mısralar
Başka, bir başka avuntu ile dolarken ilhamlar
Artık vakit tahayyülünde dolmuştu ağlamalara
Biz bir başkaydık, aşk hepten bir başka

...