Bana sen lazımsın sen, gönlüm kopamaz senden!
Yemin etmeyi sevmem, isteme bunu benden!
Seninle yaşamalı, seninle ölmeliyim.
İçimi dökmek için, sevgini bilmeliyim.

İlkbahar çiçeğiyim, yemyeşil benim rengim,
Gerçekler sende gizli, söyle var mıdır dengim?
Güz yaprağı değilim, mutluluklar saçarım.
Bir kere kök tuttum mu, yaz kış demem açarım!

Sevgim ağırdır benim, her yürek kaldıramaz!
Seni kalbime ektim, kimseler solduramaz!
Sensiz bir yanım eksik, yanımda sen ol yeter.
Senden uzakta olmak, inan ölümden beter!

Sırtımdaki şu yükün adı aşkmış inandım.
Ben senin hem sevgilin, hem de canına candım.
Son versin ayrılıklar, yıprattı beni yıllar!
Gitmem artık yanından, almasın beni yollar!

Bir dilim ekmek yesem, aklıma sen gelirsin,
Sensiz her şey çok tatsız, bunu iyi bilirsin.
Kıymet bilmezmiş insan, kaybetmeden bir şeyi.
Özlemin ben gibi mi, söyle bana her şeyi?


Yazan: Mehmet KAHVECİOĞLU