Kuş olup uçtun mu yârim? Yel olup estin mi sen?
Nerdesin kimlerlesin? Çok zordayım sensiz gülüm…
Hasretin küllenmiyor, of! Terk edip gittin mi sen?
Gel desem gelmez misin? Çok dardayım sensiz gülüm…

Bir mekânsız çöldü ömrüm, dert yüzer handân yüzüm,
Ben ki küskün, ben ki üzgün, soldu bak candan yüzüm!
Bir mekânsız çöldü ömrüm, küf tutar handân yüzüm,
Gel desem gelmez misin? Çok dardayım sensiz gülüm…

Gittiğin yerden haber ver, gel, yerin hiç dolmuyor.
Her devâdan vazgeçerdim… Gayri sensiz olmuyor.
Kimse görmez, kimse bilmez; hasretin hiç solmuyor,
Gel desem gelmez misin? Çok dardayım sensiz gülüm…

Deşmeyin! Artık yaram bir başka sızlar, of ki of!
Geçmiyor günler, ne kışlar, bak ne yazlar, of ki of!
Gamla doldum, yaşla doldum; söndü gözler, of ki of!
Gel desem gelmez misin? Çok dardayım sensiz gülüm…

Çok zamansız terk edildim, neydi derdin, sen hayat?
Hiç mi görmez gözlerin? Aşk derdi verdin, sen hayat.
Nazlı yârdan bir haber yok, cânı sürdün, sen hayat,
Dur yeter ver ver desem, vermez misin? Sevdim onu.
Suç senin bilmez misin, görmez misin? Sevdim onu.

Gel desem gelmez misin? Çok dardayım sensiz gülüm…
Sevdiğimden bir haber yok, hicrandayım sensiz gülüm…

Şiirin Konusu: Kurgu

Siirin Vezni: Fâ’ilâtün / fâ’ilâtün / fâ’ilâtün / fâ’ilün


Mehmet KAHVECİOĞLU