Geceleri unutmuştum ben zifiri düşlere pranga vurmuştum
Parlayan gözlerinin ışığında kaybolmuş yolumu bulmuştum
Ne çakır keyfi idim ne sarhoştum ben sende var olmuştum
Tez kuruldu idam sehpası müebbet hüküm yedi gönül sende
…
Ne sarhoşluktu ne sarhoş kelimeleri idi dökülen dudaktan
Rabbime duam idi vuslatımız hep yalvardım yaratan dan
Işığımızı söndürdün tek anılarımız kaldı bendeki hatıran
Tez vuruldu mühür müebbet hüküm yedi gönül yar sende
…
Böyle mi olmalı idi böylemi bitmeli idi bu aşk bilmem ki
Yoksa bir anlık hevesmiydi sevda değimilydi yar senin ki
Bin tövbe etsen de bil ki silemezsin beni gönlünden inan ki
Tez geldi sonumuz vurdu cellat boynuma ilmiğini yar sende
…
Doldur be saki aşk şarabından bir katre de ben içeyim
Meşke ferman çıkmadı düşlerimle kendimden geçeyim
O yar vefasızmış mutluluğuma bir kefen de ben biçeyim
Nisanla son bahar düşüme ölüm fermanı çıktı yar sende

İbrahim ALTIKULAÇ
“Senin Uğruna”