Deşme yaramı ne olur?
Her defasında sürükleniverdiğim dehlizlere,
Sokma beni ne olur?

Örgün bir zaferi sahiplenmişken,
Adıma karayazı çalma!
İkincil bir ateşi dahi yakamamışken.

Silme gözyaşlarımı,yerinde kalsın
Bırak yeter ki yakamı bir kereliğine.
Bırak ki,ben bıkmadan bu canımdan

Elinden su içmesin bu canım
Doğdurma sahte alevinle huzr-u bahtı
Bırak,bu kez de aldanmasın aklım

‘’Ne kara yazı yazdı kalemim adına,
Ne de kara yazmalar bağladı ardına.
Sen olmazsan diye bir gün,
Yalansız sevdim seni.

Hiçbir arkadaşımı sevemeyeceğim kadar
Sevmişken seni,namı hep bahtiyar
Kalmasın diye içmişsem zehrini kadehte
Bari bu kez yalan olsun yazılanlar
Adına adımı koyup,bir anda yok olanlar

Hiçbir vakti boş geçirmeyecek kibirli kızı
Kibrit kibrit tükettikten sonra yazında
Baht-ı hıyar olmasını ümit etmek mısrasına
Geri dönüp,her şeyiyle baştan anlatmalı
Ne de olsa yalandır diye söz edecekler
Bir ömrü öyle mahvettiler
Diğerine de arzu etmekteler’’

Her şey gibi noksan kalmasını istemek adına
Sen yine de bir daha gelme yanıma

Çok sevsem de bir ara,
‘Bitti’ demeye gönlüm el vermediğindedir,
Ki acıtma bir daha,
Demek içindi bu kadar mısra!