Keşke

Bahar fesli yetişende toprağa
Şah dede alamet olmaya keşke
Göz açıp dünyaya gelen bir çiçek
Bahtından evvele solmaya keşke

Dost dostundan yüzün tutmasın yana
Zulüm eylemesin insan insana
Oğulun dağını görmesin ana
Ah çekip saçını yolmaya keşke

Hiç kimi cimistan olmaya yarı
Gözünde koymuya mehlet mirazı
Bu çarhın gerdişi sedefli sazı
Hicran havasıyla çalmaya keşe
……………………………..
SOSGERTLİ AŞIK HİCRANİ-3-
…………………………..
1899-1978. Arpaçay’ın Sosgert (şimdiki adı Taşdere) köyünde doğdu. Asıl adı Mehmet Kasım Ülker’dir. Okula gitme olanağı bulamadığından okuma yazmayı askerde öğrendi.

Gürcistan’ın Ağbaba bölgesinden göçen bir aileden gelmektedir. Osmanlı-Rus Harbi (1877-78) dönemi sonrasında Kars ve yöredeki birçok yerin Ruslara tazminat olarak verilmesiyle köyünden göçerek ailesiyle bir süre İran’da yaşadı. İşgalin kalkmasından sonra ise yeniden Sosgert’e döndü.

Dedesi Aşık Hasan’dan gelen bir geleneğe bağlı olarak aşıklık ve şiirle küçük yaşlarda ilgilenmeye başladı. Köylerine gelip giden aşıklar ve bazı yaşlı insanları dinleyerek kendini geliştirdi. Özellikle Aşık Şenlik (1850-1913) geleneğiyle yetişti. Bağlama çalmayı ise Azerbaycanlı Aşık Necip’ten öğrendi.
Yaklaşık 70 aşık tarzı anlatısı olan Hicrani, yöredeki birçok aşığın yetişmesine de katkıda bulundu.

Kendinden sonra birçok aşığın yetişmesine de katkıda bulunan Sosgertli Hicrani tarafından aktarılan hikayeler Erdoğan Altınkaynak tarafından »Aşık Mehmet Hicrani’nin Hikayeleri« (2008) adıyla yayınlandı.Sosgertli Hicrani köyünde öldü ve orada toprağa verildi.Ayrıca Ardanuçlu Hicrani (1855-1880) ve Bayburtlu Hicrani (1908-1970) adlı 2 aşık daha bulunmaktadır.
KAYNAK:© BeKa Sitesi
________________________________________
)(-)(-)(-BUĞULU CAMLARA YAZDIM ADINI-)(((-134-)(-)(-)(

Ahir-i zaman da doğan bir adem
Benim gibi bahtsız olmaya keşke
Yaşayacak elbet gelmiştir madem
Elemle,kahırla dolmaya keşke

Hiç aşık olmasın canan bulupta
Sevdiğin, canından aziz bilipte
Bir güzel yüzünden Şeyda olupta
Saçını başını yolmaya keşke

Gecede gündüzde yarin arayıp
Bir radar misali yolun tarayıp
Sevdası yüzünden her gün eriyip
Vaktinden önce de solmaya keşke

Bilmedim aşkına derde deva ne
Yürekte başında esen heva ne
Biçere, avare, deli, divane
Saçın,sakalını salmaya keşke

Sevilsin sevsin ve daima gülsün
Evi ve yuvası huzurla dolsun
Onulmaz yaralar hep uzak olsun
Ağlayıp gözyaşın silmeye keşke

Vuslata erdirsin sevdiğin güzel
Sürsün mutluluğun ebet ve ezel
Ömrünce dalına düşmesin gazel
Hüzün de ne imiş bilmeye keşke

Lüzumsuz bülbülle şad olsun gülün
Şakısın dalında Şeyda bülbülün
Güzel nağmelerle inlesin telin
Sazın dertli dertli çalmaya keşke

Sadık Dağdeviren
Aşık Lüzumsuz