Göz açıp kapatırcasına geçip gitti zaman,
Daha dün sokaklarda oynuyorduk
Dizlerimiz kanarcasına,
Bir idolümüz vardı bizim büyümüş olmak için
Hep bir kaç yaş fazla söylerdik yaşımızı.
Başkaları dolaşmasın diye kızlarımızın etrafında
Mahalle kabadayılığına soyunmuştuk,
Her akşam bi araba dayak yerdik ama
yine de delikanlılığımıza toz kondurmazdık,
Aynaya bakmaktan korkar olduk şimdi,
kim bilir bi daha baktığımızda
daha ne ayıbımızı yüzümüze vuracak.
Daha dün tanışmamışmıydık seninle,
Utangaç utangaç birbirimize hal hatır sormamışmıydık,
Ellerini tutarken kıpkırmızı olmuştun,
Gözlerimin içine bakarken mahcup gözlerin
Titriyordu kiraz dudakların.
Saçların o kadar gürdü ki dokunmaktan duyduğum hazzı
Halen ellerimde hissediyorum,
Mavzer dayanırken alnıma korku nedir bilmeyen yüreğimi
Bir korku aldı ki sorma,tarifi imkansız
Dizlerimin dermanı çekıiliyor soluksuz kalıyorum .
Sesini duymadan geçen bir günüm olmuyor ki
Pınar gibisin yüreğime,
Oluk oluk dolaşan kan gibi damarımda.
Mevsim sonbahar öyle mi,
içimin titremesi soğuktan yani,
Ellerim de titriyor,etrafımı seçemez oldum
Allah’ım bu nasıl bir korku böyle soluğumu keser.
Takvimden bir yaprak daha düştü senden uzakta,
Gün ufukta bitiyor,yine yoksun yanımda
Bitmeyen gecelerin doğmayan güneşine
Izdırap dolu geceye kulaç atıyor zaman
Karanlıklar saracak kollarının yerine bedenimi
Haberin var mı sensiz neler çektiğimden
Hasretin bir kor gibi kavuruyor içimi
Şöyle köşeden bi çıksaydın
Seni görebilseydim sigara içimi
Düşünmezdim ne yaşantıyı ne geçimi
Gitme sakın bir nefes öteye,ellerimi bırakma,
Ya sana doymadan bir başıma yapayalnız kalırsam
Ne yaparım şu kahpe dünyada.
Son takvim yaprağı düşerken hayatımdan
Ya sen yanımda yoksan,
Ya sensiz göçersem sonsuzluğa.....

Mehmet Zafer