kaybetmek yenilmek yok dediğim anda çıktın karşıma
bir fırtına misali kasıp kawurdun yüreğimi
bilmezdim ateşin bukadar sıcak olduğunu
bilmezdim yalnızlığın bukadar soğuk ve sessiz olduğunu

oysa aşkın son damlasında boğulmuştu küçücük yüreğim
yeşermesi imkansız fidandı sewgim kör topraklarda
koparmak kolay da dalından bir çiçeği
hakeden birini bulup ta wermek zordur

yürümek birinle, aynı adımları atmak warken
sessiz odalarda ışıksız kalmak zordur
yalnızlığı yaşamak dikenli gülün dalını awuçlamaya benzer
awucun içinde olan dikenleri görmezde
gülün güzelliğini görürler hep
bilmezler ayrılığız acısını
bilmezler sensizliğin acısını
bilmezler seni nekadar sewdiğimi
bilmezler senden nekadar zor wazgeçtiğimi

kapıyı aralamak değilmiş mesele
açıp içeri girebilmekmiş marifet
çaldığım kapını birkez olsun açmadın bile
oysa kucak dolusu ne umutlarla gelmiştim kapına
ne ümitlerim wardı, yeşermesine bile izin wermediğin
warlığını yaşamak warken yokluğunun soğukluğunu yaşamakmış
KADERİM....