bu gece
dalgasız denizlere düşen düşü sığdırdım tüm gecelere
gözlerimin kıyısında tutsak özgürlüğün çılğınlığı
duvarlara yansıyan uzaklar







güneş silkeledi uçurumlara ışığını
saçımın beyazında sürüklenen çocuklar eridi
gürültü dolu sobelerde
ısıtır mı dudaklarımı ıslak bulutlar
üşüyen çiçeklerin hışırtısı
küf tutmuş yankılar





rüzgarların kanadından damlayan ezgide ağlıyor duygularım
avuçlarımda kucak dolusu susmalar serin






içimde uçuşan yığınlardan kendime döner gölgeler
giderim hüzünle bezeli yarımlığa
değişen birşey olmaz sözcüklerimde
içimde intihar korkuları
ve belleğimde yeni konuklar
avutmaz yaşamı
ayıklasam da boşluğa çivilediğim çürük saatleri
gün hurmaları görünmez ağaçlarda






anlamsız sevişmedir ayaklarıma dolanan umut
tenimde gecikmiş sokakların izi






aklım ölüme düştü
düşler oynuyor karanlığımla
koynumda kırmızı balık süzülürken kepçelerle
ışığın elleri yok tutulmuyor yakınımdakiler



bu yüzden uyanmak istiyorum ay kanatlarından
ve rasgele öpmek kılıfından çıkan bir sevdayı