11
Yorum
2
Beğeni
5,0
Puan
1453
Okunma

Bazen, kırık bir hikâyenin kalem sancılarını etrafa saçmak istiyorum
Anlamsız bir yel vuruyor bileklerime, inciniyorum.
Hepsi bu.
Çatlayan ellerimi ovuşturdukça dağılıyor cümle
Öznesinde vuruluyorum.
Gün geceye bölünürken cılız dumanlı sigara bile küsüyor dudaklarıma
Kocaman bir hiç kalıyor kendime, içerledikçe yeniden diriliyorum.
Sandık lekesi değmişçesine eskir ya hayat
Buradayım dercesine geceye kısık sesli dipnot düşüyorum
Ciğerlerim Lâ, kırılıyor soluğum.
…
Secdeye anlım düştükçe ıslak bir kent bağışlıyorum dünüme
Gençliğim utanıyor, pişmanlığımı alıp avuçlarıma saklıyorum.
Efsunlu şiirler birikiyor dudaklarıma
Üfledikçe yazılamayacağını anlıyorum.
Ve yazmıyorum hepsi bu.
5.0
100% (14)