mutluluk
adı kayıp bir ülke
rotası aşk’a çevrili
sevda süzek bir yaşam imtihanı
failleri sıraya dizilmiş
eğreti bir yolda



kucağına her aldığında
başımla bedenimi
yekpare bir gölge gibi sar
her vukuda vurgun yaşamak çok zor sevgilim
içimde cebelleşen kadınla
dilimde
en tetikleyen t/adın
şizofren düşlerimi firak ettiren uykularım var
ve o
alnıma çaktığın karanfil kokulu
dudak izlerin
/yalan mı?



ürkek bir midyeyim işte
dizlerimi çekiyorum durmadan karnıma
kin pompalıyor hasat mevsimlerim
her bir elimle şiir yazarken
sana
göğün sırtına binmiş
yağız bir atlı sesiyim
ve
örselendikçe koyulaşan gazap üzümleri gibi
öteleniyor
durağan yalnızlığım
çekip vuruyorum bam telimi


hali hazırda
bir türlü vazgeçemediğim
edepsiz bir tutkusun işte
z/amansız
kolera gibi sarıyorsun benliğimi
eskiyor günler
terk edilmiş cesetler yatıyor
koynumda ki
kırağı vuran kaldırımlarda



zaman eğrisi
adı kayıp ülkeyi işaret ediyor
geleceğim
bekle..diyorum
çanlar sabahın aklına
bizi çalınca



Çiğdem Parlayüksel