Bir Karanlığa Yolculuk

çıksın yıldızlar ortaya
beni kendi halime bırak
hazanım senin biçiminde değil
keşkelerle yırttığım tüm sayfalarda

bir tek benim usul usul gençleşmem
söylenir kitabınızda hınçla şirret
yarıştığım bir tek kendi korkusuzluğum
geceye bir kurt gibi iner sınır tanımazlığım
yıldız duman tanımam yalnızlığımdan başka

dur durak bilmem
allı pullu bağırdığım
en kenarında köşesinde kendimi bulduğum
bir karanlığadır yolculuğum
şimdilerim ve geleceğim kadar eski

şimdi dudaklarını yıkayabilirsin
benimle konuştuğun anları unutmak için
kazara dokunduysan bir yerime
yan kavrul güneşte
alışık değilim o denli yalancı ışığına
olmadığım bu yerin

hiçbir paranteze sığmıyor ismim
sayfa numaram yok
hiçbir taksim alamaz iç sızımı
yanılma
dadandığım bu zamansızlık sen değilsin
seni on yedimde bıraktım
şah damarında anılarımın
eskimeyen kanım gibi
en kızıl yanım gibi
en bugünüm gibi
şimdilerim ve geleceğim kadar eski


* Bir karanlıktan geldik, bir karanlığa gidiyoruz...Dostoyevski...

Kağan İşçen