2
Yorum
2
Beğeni
5,0
Puan
1563
Okunma
Dümdüz bir gündüzdü herşey
Herşeyin ağzına ayrıldığı yer yapışıyordu
Ve sanki o kitabın kutsal duvarda sonunu
Sonradan susan bir atardamar hazırlıyordu
Valizlere unutkan şifreler kodlanınca
Azar azar ayrıldı bu ülke
Bir ülke olmaktan
Engebesini yanında taşıyan öfke
Büyüdükçe büyüyor. Sessizce
Herkes. Herkesi bir bekleyişe bağışlıyor ve
Alıp başını giden girdapta tarih
Kör kalmayı yeğliyor
Ve kıkırdakları eriten aydınlığın altında
Artık. Beyni bal sarısı bir halk oluyor bu
Hakettiği yangına yakışan. Hatırlayın
Bu ülkeyi duvar duvar bir gecede geçen
Apışı kızgın deniztaşlarıyla dağlı
Dağları ve çocukları nasıl unutmuşlardı
Bir zaman
2122bin11İst.
5.0
100% (4)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz