Dün
Gençliği geldi Aslan’ın Aklına,
hani şu "Ormanların Kıralı" vardı ya,
Bugün Meydanlarda Kuyruğuna Teneke taktığımız;
"- Ne kadar hızlı değişti Dünya!" dedi.
30 Yıldır,
10 Bin Küsur Gündür
yönetirdi Ormanı.
Sayısı kat-be-kat artan İnsan korkmuyordu artık ondan.
Saygı mı kalmamıştı ne,
ayartılmış
mıy-mıydı-lar
yoksa?

Oysa ki
iyi biliyordu Aslan;
Ormanın Kanunu idi bu;
GÜÇLÜ, HER ZAMAN YENERDİ ZOR’U !

Enerji üretip Refah’a kavuşacağım diye,
Sorumsuz-kontrolsüz ve hür,
Atom gibi gümbür-gümbür
büyüyordu Kitle
ürüyordu İnsan.

Atom
Bomba oldu elinde,
patladı Hiroşima, Nagazaki’de,
Çernobil’de Zehir!
Çöp’ü sokacağı Yeri değil,
n’edeceğini bile bilmeden
bile-bile ulaşmak için Hedefe
Sorumsuz, kontrolsuz,
bir o kadar da hür,
’İnsan-yok-etti" böylece İnsan.
Attı Suç’u Sokağa.
Sığmadılar,
Caddelere taştı.
Öbek-öbek Sorunlar Meydanlara ulaştı.

Dün
Gençliği gelmişti Aslan’ın Aklına.
Salladı Yele’sini, kükredi Televizyon’da.()
Hiç Kimse artk inanmadı ona.
Hani
şu
"Ormanların Kıralı" vardı ya,
Fare’lerden Yardım istedi.

() 18.Şubat.2011 de Hüsnü Mubarak’ın Televizyon’da yaptığı son Konuşması