ben çocukluğunu geride bırakamamış...

kasıla kasıla gezen bir külhanbeyi edasında,
sevdalar arıyor gibi en duygusuz zamanda geceyle yaka paça.
şöyle bir doğruldum mu yıldızlar hayretle kümelenir.
en gerçekler bile ben de sanki donuk bir şaka...

ben çocukluğunu geride bırakamamış...

mısra mısra gezer, sevimsiz kahpe dünyanın satır aralarında.
parklarda dolaşan haylaz aşk tellallarına.
hadi lan ordan!...nağmesi fışkırırken içimden.
zoraki gülümser riyakarlık akıtırım yanaklarıma..

ben çocukluğunu geride bırakamamış...

bir çocuk gibi tutunmak isterim zamanın eteğine.
aşkı derin düşünürken kendime yenilirim.
sığdırmaya çalışırım ıkına sıkına, terleye terleye,
bütün sevda alemlerini sığ beynime.
tırınım tırınım oynarım, bir ileri, iki geriye.

-------ben çocukluğunu geride bırakamamış-2-

keşke...! yok canım, çoktan kaldı geride.
şizofrenik duyguları değişirim düşünmeden.
şöyle olgun bir edayla kaşıya kaşıya göbeğimi,
en büyük en anlamlı gerçeğe.
üstüne orta şekerli bir kahve yudumlarım, benliğimi.

ben.. çocukluğunu geride bırakamamış...

ben..çocukluğu, onu henüz çocukken bırakmış.
her ayrılık küt diye tokatlamış arsız yüzümü.
dövüle dövüle çizgilerinde nasır, kartlaşmış.
her ayrılığın sebebi saymışım gönlümü..
hayat yok, aşk cellatları gömsün artık ölümü.

ben.....çocukluğunu hiç yaşayamamış...