Kutlu bir sevgiyle;
Mahremi sıyrılmış gecenin,
Unutulmuş mu bilmemki yaram!
Sabahı anlaşilmaz bir ayrılık,
Akşamı başlara bela bir vuslat!
Diz çöküp yalvarmaya,
Ahlar ile kaybolmaya,
Eğilpte doğrulmaya,
Alişamadık neyse,
Nehir; duruluyor toprağı,
Dağlar; elenmiş doğru olmadan,
Elleriyle kırmişlar yaşam ağaçlarını,
Dört duvar arasında yaşayan ümit...
Zincirler zaptedemezken,
Yürekteki acıyı,
Pamuk ipliğine bağlanmış,
Dün ile yarınları...

Oy gülüm oy;
Ne kadar ulaşılmaz olmuş,
Birbirine göz bebeklerimiz,
Tende toprak kokusu sinmiş yüreğe,
Ellerini ellerinden ayırıyor,
Mutlak beklediğin o çoşku,
Gökyüzü dar ise gözlere,
Yürek neylesin bu bedende...

Kutlu bir sevgiyle;
Madem ki taşacaktı damardaki kan,
Caddeler neden boyandı kızıla,
Madem ki taş duvarlar atılacaktı,
Çentik çentik yarınlarımız,
Ne gereği vardı,
Zaman ve saatlerin,
Gözlerinle yargılardın,
Suçlu çocuklar gibi;kıpkırmızı olur
Kabahatini örtbas etmek için,
Sokulurdun yanıma,
Sen bile inanmazdın bu yaptıklarına...

Ama kıramazdım ki seni,
Düşlerim,hayallerim hep seninleydi,
"Çitlerin arasında kalan kumrular gibi,
Rahat bir tutsaklıktı mecburiyetin"...
Teninin tenime dokunuşu değildi,
Bilirsin ateşler içinde yakan beni,
Gözlerindi, gözlerindi;
"KUTLU BİR SEVGİYLE"
Yaşadığımız hayat...