Cümle sözünüzden geçtim. gittim. dönmedim ardıma, bakmadım yalana amma bir kuru dal misâli savrulmaktasınız kıyılarımda. dinmeyecek bu fırtına, anladım. kanadım, kırılmadım. bu sancıyı daha önce de yaşamıştım. denize düşeceksiniz yine. denizin yangın bağrına. gömeceğim sizi saçlarımın bahtına. ve saçlarım uzayacak asırların kör karanlık kucağında.





haber uçurmuşsunuz dağlardan
al koyakların hoyrat başından
ölüme gidiyormuş tüm yollar
öyle demişsiniz sözünüzü almadan





devrânın yasını tutmam daha
dün öldünüz diriltmez Mevlâ
âhh nasıl da masumsunuz
düşerken yar’lardan yalana





hiçbir mevsim dağlamadım yüreğimi. ve hiçbir mevsim açmadı taflanlar sabırla. sükûtu sürecektim dudaklarınıza. dudaklarınızın âmin bilmez diyârına, Allah yazacaktım usulca. inkâr da süzülüyor işte bileklerinizden. sızım sızım kalıyorsunuz gölgelerin nefesinde. hiçlenmişsiniz, içlenmişsiniz amma dur bilmez durak bilmez nefretiniz sanrı odalarda.






bir mektup daha yazmalıyım
denizin güzel çocukluğuna
güneşin gülleriyle oynaşan
kedersiz bulutlarına




sonra yatırıp ellerimi
kumun suskun vatanına
ölmeliyiz beraberce
toprağın koynunda





katlini ihbâr eden bir kuştur bendeniz. suskunluğuna aldanmayın kanatlarımın.
biliniz artık adımın yamacında oynaşan kaç cân daha var. biliniz, bin öldüm bin dirildim. yakanızdan düşmeyecek iki elim. iki cihân derdinde sürüklenin. amma dönmeyin bir daha yurduma. ettiğinizi koymam yanınıza. Mevlâm böyle yazsın kaderi alnınıza.








D.H.T