argın ölümlerden geçtik. çok elem nefesledik. mutluluğun kapısı açılmasa da, bekledik. papatyalar yetirirken biz, siz güle direndiniz. ve gördük ki, geçmedi yaralarımız, dinmedi sızılarımız, aktı oluk oluk kanlarımız.



bilin dedik
masum kuşlar uçurduğumuz
ürkek masalımızı
sevdâ dediğimiz ağıdımızı
küstürmeyin dedik



âmin dediğimiz dualarımız dillerimizde kaldı. güz döküldü sözlerimizden. kar tozdu yüzümüze. bilinmezlere yol alırken biz, ellerinizi üzerimizden inâtla çekmediniz.



geç kalınmış ağıtlar yakılıyor şimdi
ve siz bilmiyorken yaşadığınız sevinci
öğreneceksiniz daha
sefâ değil cefâ bu
az sabır



sessiz bir denizdim. tüm balıkları yetim, bilmediniz. ve gayrı bilmeyiniz. nazıma nazar kurşunları dökerken, siz de hazırlanın lütfen. kırmızının günâh soyunda boğulacaksınız.



lâkin
sakın isyân etmeyiniz
kendi kazdığınız mezarlarınızda
kendi kefenlerinizi kendiniz biçeceksiniz
İdris vazgeçti gömleğinizi dikmekten



hiçbir yara sonsuza dek kanamaz. hiçbir âh göğün göğsünde ağlamaz. vardır derdi, dermânı veren. sîneme yağmuru nakşeden.







Muse