Bir sevda yarası
Aynı mevsimde iki sandık lekesi
Bilen bir kerede diyebilir mi?
Seni seviyorum demek söylendiği kadar derin mi?
Aynada bakınca gözlerime
Yâda gözlerin deyince camdan yüreğime
Dağılan bu parçalar canımdan can taşır
Öyle değil mi?
Yazın soğukta, kışın sıcakta
Bir olmadan bu iklimler güneşe kar düşürür
Gidiyorum dediğinde şaşırman doğal
Çünkü gittiğini söylediğinde
Yanında gidenin sen olduğunu görmedin
Oysaki sen cennetten kaçan âdemdin
Ufuktaki tepenin kalbini yarım gelendin
Şu kızgın güneşte üşüyüp sevdana örtünen de sendin
Kıymet dediğin kıyameti gösterir bil
Ama sen sakın vicdan yapma
Bir girersen oraya sadece acınası hallerin senin olur
Bırak sızlasın kalbin
Bırak tutulsun ay
Son sözlerin unutulsun
Sadece yaşadım de
Deki sıyrılsın güneş bulutlar arasından
Kelebekler çıksın kozasından
Yağmurda yağsın sevdana
Durulansın dallarındaki çiçekler
Birazda üşü belki kendine gelirsin
Anlat bir nefeste bile olsa
Yarın yeni bir gün değil
Bugünden yarına kalan bir an
Eğer şimdi başlarsan ağlamaya
Yarın sel olur odandaki resmin etrafında
Bir değil bin bir gece daha var hatırlatmak için
Merak etme yarın olmadı ertesi gün keder çalar kapını
Yanında hayat, keder, dert, tasa ne varsa toplar
Geçerler karşına başlarlar en acı yanından anlatmaya
Sen ağlarsın onlar iştahla anlatır
Sen ağlarsın onlar gülerek devam eder
Sen yıkılıncaya kadar gitmezler
Yâda beklerler dalında ki son çiçeği
Kurusun diye bire bin katarlar
İşte sana kalan sevda bu
İşte senin olan Havva
İşte senin kırmızı mı kırmızı elman
İşte sana kalan darağacındaki yürek
İşte senin cehennemin
Nasıl başladığını unut
Umut etmekle bitmiyor anla
Hayal etmek yetmiyor hayata
Kederini kaderden sıyırmadıkça
Haksız bir savcısın unutma
Onu kalbine mahkûm etmek için
Kalbin adil olmadan sevdanı tutuklama
Şimdi yaslan arkana arkadaş
Bırak aksın zaman
Belki alıp götürmez ardında kalanları
Belki de sen sürüklenirsin bu hayat oyununda
Bir ihtimal var deyip avunma
Bir ihtimal, son intihar girişimi gibi
Boynunda ilmikle yürümektir o kara kapıya
Bazen ayrılık kavuşmaktır
Gidenler ayrılığa, kalanlar yeni bir sabaha….S.ARS.