İnanmıyorum ne yalan söyleyeyim
Göğsümde açılmış bu yalnızlık yarası benim olamaz
Yüzümü sürdüğüm havluda kokun var
Hangi rıhtımda siyah mendil sallar oldu sensizliğim
Martıların denize söylediği şarkılar gibi sevdim seni
Şimdi sahil kenarındaki banklar dinler oldu beni
Bir ben miydim günahı boynunda ilmik diye asılan
Niye gittin sevgilim
Ne değişti yüreğinin ikliminde
Kara bulutlar mı kapadı gözlerini
Mevsim karası ayrılıklar mı kandırdı seni
Baharı bilen ellerin hangi yağmurun damlasında aktı gözlerinden
Kelebek çıkalı kozadan çıkalı bir gün oldu
Bugün son bahar sabahını yaşıyor
Karıncalar çoktan çoğaldı kapı aralarında
Güneş anlımı kızgın ateşiyle yakmakta
Ama gitmemek için direnmekteyim bilesin
Hiç dönmesen de bekleyeceğim
Ağrıyan dizlerim düşünce yere
Kızaran gözlerim kapanınca sensizliğe
Titreyen ellerim ellerine değinceye kadar bekleyeceğim
Hiç gelmesen de bekleyeceğim