dağıtıyorum kederi bedenimde yüreğime
gözlerimde hatıralar rüzgâr gibi geçiyor
geçerken biri iyi misin diye sormuyor
giden bizden gidiyor kayıp etiklerim gözlerimden tütüyor
tütsülenmiş her bir yanım usta

gönlüm ise adaletsizliklere isyan güdüyor
sen ki usta ben kadere çırak
benliğimi iyiliğin ötesine ulaştırsan
yeter ki
doğruluk çıksın doğruluğun karşısına
bana huzur gösterip buldursana usta


işte en sonunda gerçekler karışımda
kara taşlı mezar gibi yazgım anlımda
hayat yanlış atılmış ilmek kadar kolay çözülmüyor
bana hüzün savuran yetişiyor
izimi takip ediyor sanki
ne yana kaçsam sence usta

eşkıyalar kadar korkusuzum
yüce bildiğim ilkelerimi koşarak çıkarım
bir esaret ahtım vardı iz ettim hıncımı
adımlarımı çürük zeminlerde çıkarsam
ölüm her andı ben ondan öte yaşadım
inan buna usta

oooooooooooooof
zaman geldi ben her şeye hasret kaldım
denizlerin rengi sevdamı itip saklandım
insan gözünde ne değerliyse kendimden uzak tuttum
doğruluk yamalı bir hırka sırtımda atamazdım
doğrusu da bu değil mi usta


bana acı gelen çok şey var
hesabını ömrümün son gününe saydım
artık aşkla mesafem okyanuslar kadar
yüreğime kimse ulaşamaz
kağıttan gemiler yapar üfler batırırım
kendi hayal sullarımda
kime ne usta
kime ne.............................

toblo nuri can . ............teşekür ederim emeğine saglık