Anlıyor musun telaşlı sevdam, hasreti kelepçem( memleketim)


Yıllar ardına bakmadan sürükledi çocukluğumu
Suskun diller arasında düğün bayram geçti ömrüm
İçim bir suskun,
yollarım yokluğunda bitap düşmüş
Ardı görülmeyen, ufku simsiyah vakit aralarında
Hiç ummadığın taşlara toprak oldu bedenim

İnsan âdemden olalı bu kadar zulmü bir arada görmedi
Ölüm eceldense koymaz adama, sinesinde tadar son anını
Ama gel gör hallerimi dost düşman karışıvermiş
Siyahı beyaz eylemiş gözlerim neyleyim ki körden öte suretim
Acılara tutunarak nereye kadar yaşar insan, hevesim kursağında

Kaldırımlar sökülüverir karşımda
Her adımım beceriksizleşir
Aldanan bir gözlerim olsa iyi dostlar
Ya bu bedensiz aklıma ne demeli
Yüreğime söz geçirmekle meşgul, adımı unutur olmuş
İkisi de kendi derdine düşmüş beni kim sorar bilmem

Bir sapsız bıçak taşırım sırtımda vuranı kaçmış
Varlığımdan haberi olmayan bir özgürlüğüm kalmış
Onu da kimler alıp kullanmış benim haberim olmadan
Kendi lehinde şahlanıp nara atar, göğsünü kabartırmış

O büyük adam der ya ‘hani kurşun sıksan geçmez geceden’’
Kurşun geceyi çoktan aşmış gün ışığına saplanmış
Kaygısız ve rahat yüzü görmez olmuş secdem
Yolu kendime eş dost son selamıyla çekip gitmiş
Anlıyor musun telaşlı sevdam, hasreti kelepçem
İki gözü kör memleketim anlıyor musun?