Varolma çabalarının eteği altında
tırmanmaya çalışırken dağ gibi başarılara
arkama bakmıyorum.

içimde biriktirdiğim kumbarada ki kelimelerin bozuklukları;
"burada acı çekmeyeni öldürürler" derken,
Derken,içimde biriktirdiğim kumbara kağıtlarının eskiliği
"hep bir tarafın eksik ve
hep unutan,unutulan bir tarafın var"
ben dinliyorum.
kapatmıyorum kulaklarımı eksiklikteki yokluğa.

heyyy seni değiştirmeye çalışan bir dünya var diyorsun bana
ee kardeşim bu dünya sen,ben ve onlarken
bunun suçu kime?
heyy seni değiştiren bir dünya var diyorsun bana
ulann ben kendimi değiştiriyorum,
dünyanın suçu ne?


Eksiklik diyorum, hani şu bizim en kötü özelliğimiz
bütün boşlukların sebebi ve sorgulamaların temeli
mutlulukla mutsuzluğun ince çizgisi
eksikliklik;
sevebilir misin bunu?
insan eksikliği sever mi? derken sen
gülümsüyorum ben
eksiklikle artarken..

ve
"eksikliğimi seviyorum, beni geliştiriyor.." dedikçe;
sende değişiyorsun
bende düşünüyorum
bizi değiştirmeye çalışan bir dünya olduğunu
ve bu kadar eksiklikle kime kızabileceğimizi?

KırmızıKurbağa