Demirden yığnaklarla bir atardamardın
Şehri inleten altınkadehler açtığında. Unutma
İlk ilke aklını ay sanıp acıtan saatlerde
Kalbine kalpazan bir solukla saldırmamaktır
Çünki zaman durup dururkende
Kendini kateden bir sus kuşudur. Geçer

Geçer bu sedefli memeleri şehvet sızıdıran
Göktabanda. Gerçeğin yanlış temsili geçer
İnsan tutar. Tutunamaz bir dile ve onu
Aksanlı sularla sıvazlar. Yetmez
Kışlık sarayı ayartan çarçabuk ilgilere sarılır
Döner sonra görünür dünyanın eşiğinde
Dört döner. Bu sahiden bir galeyan mıdır
Sorulur. Seyrelen uzun dilli yalımlardan
Kıvrımları çatırdayan o incecik anakaraya

Bu soru sorulunca sakil sırlara remil çekilir
Ve kuzeyde arsız ama ahlaklı bir akdeniz belirir
Artık o geçkin. O saralı tümcelerle dolu
Farfaralı dili dindirmek kimin işidir
Bilinmez. Bir uçtan bir uca uçurumları
Ve uçukları olmasa kötülüğün şeffaflığı
Görünür bir dünya olur muydu kendinden
Aldanıp zırh döker miydi o zarif akşamlarda

3012bin11İst.