Düşünsene…
Benzeri olmayan bir dünyada
Serseri düşlerini Islıklarla kandırdığını

Sahi düşünsene…
Zamanın içine sakladığın pişmanlığı
Pişmanlığın fayda etmediği zamanları

Yorgunsun anlıyorum… Yorgun, çaresiz
Dert yükünü acıyla çekerken omuzların
Her seferinde aynı engellerde
Kader diyorsun, yok bir umut

Ama kul bilmezse kulluğunu
Nasıl olurda cennet hayaliyle kandırır kendini, ey dost bilmiyorum

Bak yeni nesil kuşaklara her mevsimde
Baharın koynundan söküp alır yalnızlığı
Takvim yaprakları eskitirde günleri
Sen hala Değişmeyi beceremedin, benim değiştiğim kadar

Her seferinde olduğun gibisin
Düşünmeden düşüyorsun günah bataklığına
Sonra tütün sarıp dalıyorsun uzaklara

Sen; Bir günlük yaşamı bin ömürlükmüş gibi sahiplenirken
Gül kokulu seccadeye küsmüş aciz bedenin
Sen Hangi yalandan medet umursuyorsun ey dost

Ya sen bu dünyada değil misin?
Kime bu feryadı isyanın,kime
Hep Dert sarhoşu olup duruyorsun, içmediğin kadehin masalarında
Gölgesi yetim bu bedeni niye mahkûm ediyorsun fırtınaya
Atmadan hayalleri uçuruma, gel beni son kez dinle
kulak ver sözlerime

Gözlerini yum, değişsin artık huyun
Aynaya bak tanı kendini
Fazla kurcalama geçmişteki izleri
Bırak olduğu gibi yaşansın kaderin sebepleri
Farz etki hiç yaşamadım, de gitsin dost

İstersen beni düşün...
Aslında bende sen oldum evvelimde
Hayat bu önce yaşarsın, yaşadıkça ders alırsın
Gelmeyeceğini bile bile giden zamanlarda kaybetmişken ömrün neşesini
Sen gibi,Yutkunmalarda parçalamadım mı? sevinçlerin nicesini

Düşün/düm…
Nefis düşkünü olmuşken çıkmazlarda
Aşk uğruna berduşken sokaklarda
Hayat sarhoşuyken sonunu göremediğim rüyalarda
Uyanamadığım uykularındaydım

Düşün/düm…
Şükretmeden yaşayan kulların isteklerinde acıyan kalpleri
Hep vakitsizce bu dünyadan gidenin salasında burkulan yürekleri

Sende biraz düşün…
Bak bozkırlara, üstüne çöküyor karabulutlar
Kuşlar yok ki burada, barışı umudu müjdelesin
Bir ayağı hep karanlıktayken bu dünyanın
Düşün işte… Çok geç olmadan vakit
Düşün… Zaman dalgasında savrulan ömürleri
Düşün… Nefse hibe olmuş ölümleri, kendini
Düşün

Mehmet Emin Karademir