Sevgiliden gelen
Hüzünle karışık gözyaşı dalgası
Yarın bütün ruhumu boydan boya saracağından
Kapsama alanı dışında olabilirim.
Gözlerdeki yaşların don tehlikesine karşı
Bir süreliğine içe akması
Başımızdaki kavak yellerinin ise
Bir süreliğine başımızı terk etmesi beklenmektedir.
Yalnızlığın en dibine demir atacak
Şişenin dibini görecek
Avare avare mevsim şartlarına uygun olarak
Dolaşacağım.

Yer yer nale ve efganlarında hissedileceği
Yüreğimde öfke ve hüzün artacaktır.
Soğuk bir yalnızlık saracaktır bedenimi
Kendimi daha bir yalnız
Daha bir kimsesiz hissedeceğim
Uzağa bakan gözlerim dumanlı olacağından
Sevgiliden gayri hiçbir şeyi
Göremeyecektir.
Bakıp da sizi göremezsem
Vehme kapılmayın sakın.
Sadece o yar ile kapanmıştır
Bakan gözlerim.
Ayrıca bu alçak ve ani hüzün dalgası
Ayrılığa doğru meyilli olduğundan
Sevgili ile küs olanların
Mutlaka barışmaları gerekmektedir.
Yoksa kuru yaprak gibi
Ayaklar altında yok olup gideceklerdir.
Mevsimin gereği olarak ortaya çıkan bu durum
Sizi hazan mevsimine sürüklemesin asla
Yazınızı kışa çevirip
Sevdiğinizi elinizden almasın.

Sizlere kalbi olarak aşk dolu günler dilerken
Mevsimin gereği havada var olan
Bu hüzün ve ayrılık dolu
Kara bulutların sizleri
Bir an önce terk etmesi için
Aşk duasına davet ediyorum.
“Yarabbi vermiş olduğun kalp ile
Halk ettiğin canan ile
Her daim şen şakrak geçen günler ile
Ne mesuttuk evveli ahiri ile
Ne günlere düştük yarabbi
Ne halt ettik bilmeden âşıkane
Bizleri mahrum eyleme
Koyma ondan bigâne
Kapına geldik gönül açtık
Duaya durduk aşk ehli olarak
Yine ihsan ve inayetinle
Şefkatin ve merhametin ile
Azametin ve celadetin ile
Bizlere yine mesut olacağımız
Günleri nasip eyle yarabbi”
Cümle âşık âmin dedi
Yer gök bu ses ile titredi

Yağmur git başımdan
Bulut git gözlerimden
Hüzün git ruhumdan
Ayrılık bas git işine
Ah sevgili yazı kışa
Pamuğu taşa
Aşı ağuya çeviren
Bakışıyla canevimdem vuran
İnsafsız avcıya benzeyen
Saçıyla ömrümü karanlık eyleyen
Yürüyüşüyle mest eden
Rüzgârıyla pes dedirten
Mevsimler sana bağlı;
Yağmurlar karlar
Tufanlar boranlar
Ve ardından ağlayanlar
Ve gönlü dağlayanlar

İşte ruhumu saran cereyan
Artık var biraz da sen oyalan
Bu sayhalarda bu vahalarda…
Yusuf kim Mecnun kim
Bu şiiri yaşayan kim?