şarkılar sustu
edebiyatçılar taşındı
kediler kaşındı
başımda dumanlı sevda
eskilere gitti hayalim
akordion çalan bir adam vardı
İstanbul Kadıköyde Caferağa Mahallesi
Sakız Gülü sokakta otururdu
liseli gençler sinemaya giderken
muhakkak onu bulurdu
onlara konser verirdi
Caferağa kapalı spor salonunda
Fenerin basket maçlarını
muhakkak seyrederdi
gençler ondan öğrendi amigoluğu
Paşalı Birolun ünlü olduğu günlerdi
iskeleye inerdik
arkada gençlerden bir ordu
eski postanenin orda dururdu
tiyatrocu dostları vardı
Adalar iskelesinde gelen geçenler
onu tanırdı
gençler ellerinde bildiriler
molada
onu dinlerlerdi
bildiri dağıtmayı unuturlardı
siyasete,memleket meselelerine
ciddi şeylere veda ederlerdi
tabi bir süreliğine
o ordan gidene kadar
sonra Barış Manço öldü
Hakka yürüdü
akordioncuyu görmedim ondan sonra
Sakız adasına gitmiş dediler
acaba orda mı
yine akardion çalar mı
yoksa modası geçti mi
şimdi ne zaman Moda’dan geçsem Kadıköyde
aklıma Barış Manço ve o gelir
o da ölmediyse
acaba nerdedir


cengiz zorluoğlu