Yağmakta yağmur, lakin zemin suya hasret
Cem etmekte tüm mahlûkat zahire-i ahiret

Servet-i akıl sahibi aldırmaz sarayına, yebâbına
Gamı şebihdir gülistandaki ol şeb-hân’ a

Bugün Şeb-i fıkrat, serim berzah-ı bela içinde
Aklım âlem-i berzahta, lakin ben serabistan içinde

Hicabından kızardı çemendeki gül-i ter, gül-i rana
Halvette bir ehli dil aradım doğduğumdan bu yana

Gül-i gülizar ile vedalaşmaktayken aşiyanı harap bülbül
Çeşm-i giryan içinde bu şeb-i fırkata tanık sümbül

Değil! Şeb-i arus, çemende temaşa ettiğin nedir?
Senin için gülistan, bülbül için yebab-ı hanedir.

Geçilir nice akabe, sevgili uğruna yılmadan
Şahikalar aşılır, çöller geçilir usanmadan…


Ereğli 14 Mayıs 2004

Yüksel Erentürk YILMAZ


SÖZLÜK

Zahire-i ahiret: Ahiret hazırlığı.
Yebab: Yıkık, viran
Cem etmek: Toplamak, biriktirmek.
Gam-ı Şebih: Gama, keder benzeyen.
Şebhan: Gece öten bir cins bülbül.
Şeb-i fırkat: Ayrılık gecesi
Berzah-ı bela: İçinden çıkılmayan dert, felaket
Geçm-i giryan: Aylayan göz
Berzah-ı Âlem: İki Âlem arası, kabir, mezar, perde
Serabistan: Serap görünen yer, Mecazi: Dünya hayatı
Gül-i ter: Taze gül
Gül-i rana: Güz gülü
Halvet: Yalnız kalma, tenha yer
Gül-i gülizar: Gül bahçesinin gülü,
Aşiyan-ı harap: Yıkık yuva,
Şeb-i arus: Düğün gecesi
Akabe: Yokuş, tehlikeli geçit.
Şahika: Doruk, zirve