Reşit olmayan bedenlere şiirler büyütüyorum
Özgür çığlıklar yürütüyorum vicdan sehpalarına…
Gölgemin nüfuzunda
Gölgeler s/aklıyorum
Düşlerimi feda ederek kimsesiz çocuklara…
Ne fayda…

Bir düş anlat bana
Seninle dolan kuşandığın masaldan
Şefkatli baba ellerinde fidan
Merhametli ellerinde annenin gonca aç
Görecekmiş
Tutacakmış gibi umudun perdesinden çal
Beni benden al çocuk …

_____________________________________________

Gözyaşı dökülüyor sessizliğe
Ah sırtım dedikçe
Can havli üşüyor kuş gülücüğü
Ö’teki-l hüzünlerin sırtında avundukça
Bezgin
Bitap ve kambur serzenişleri…


Burnu uzuyor gülüşlerinin
Perdesiz bir ninninin koynunda
Düşünden süzülen sızılı anılar kemikleşirken
Hıçkırdı biraz sağır geceye
Dumanlı kirpiği ıslak…




Bir avuç kaygı dudağını büken
Bir direnç gözlerinde ışıltı
Biraz ben
Biraz sen hakkın keremine dilenci…





Kırgınlığı özlemini kotarır
Güneşin alnında çatlayan nasırlarıyla babasının
Yalnız ve silik yokluğunda kaldıkça
Çoğalıyor dağınıklığı kördüğüm
Irgalar sabrını yedi cedde düşen hüküm
Di’li dolaşır imlalarının hilkat virgüllerinde
Kentler bilmez çaresizliğini şahit değil taş duvar ışıltılar
Esmer ellerinde sakındığı nasırla
Karantinaya alınmış düşlerini cilalar
Boyacı kimliğinde sancılanan bir sus’la…


Zamanı akıtmak apayrı nehirlerden
P/aklamak yetileri bir sadâ
Gölgeler yetişmeden
Diner mi susuzluğu…



Toz toprağa bulanmış bedenini
Kefenler şark yankıları
Bir gün dinecek elbet
Anlatılan sahte masallar
Küçülecek o vakit düşlerinde cirit atan kâbuslar
Ve büyüyecek sokaklarda unutulan hıçkırıklı
O bembeyaz gölgeler ve çehreler...



Özlemek ki hasret hasret sılayı
Bir sevda suya
Kil kepir savruluşu
Bakma öyle bir dirhem
Gül çocuk...


Cümleler dolusu suskunluğa
Direnir isyanı
Çatlayan açlığına yoldaştır gurur
Nar-ı cehennem gözyaşları mahzun kıvranır
Var mı başka kor
Başka yangın ten içre
Gözlerinde ayrılığı bölüştükçe gelecek
Masumiyeti yaşlanıyor mütercim terkilerde
Bir de yüzünün şemaili
Dünlerin kimsesiz gülüşleri
Gönlünün yetim yası
Gül çocuk aç sağduyu
Yalın ayak adımla vicdan odalarını…

Mavi tebessümleri yitik anaların
İnci toplayan mendillerinde solgun gülüşlerini kurutsam
Bir bahar...

Sonra…

Keder akları sırtlanırken kaygıları bir umut tebessüm konsam
Sevinçlerimle bir mendil inci bohça sana bağışlasam çocuk
Kısık nefes
Yanık ses
Bakma öyle
Gül çocuk...