Yazamayacaksın..
Oynamayacak kalemlerin..
Ve bir türlü dans edemeyecek dizelerin..
Yazamayacaksın..
Aşka aşık olmakla kazandığını sanacaksın..
Köreleceksin..
Pas tutacak kalemlerin..
En sevdiğin tükenmez kalemlerin..
Tükenecek bir gün..
Ve sen..
Yazamayacaksın..
Tek bir hece bile..

Bütün cümlelerin "e-la" heceleriyle başlayacak..
Kesik cümlelerin olacak hayatında..
Yutkunamadığın düğümler boğazında..
Ve sen bir türlü yazamayacaksın..
Kalem vuruşların vuracak seni..
Ve nesirler seni anacak işte bu aşk katili..
Hasmın olacak kalem kağıt..
Ve sen yazamayacaksın..
Ağzında tutturduğun aşka bir ağıt..

Yazamayacaksın..
Şiirlerin tükenecek..
Ve yazıların eriyecek potada..
Ve sen döktün kurşundan dizeleri kendi kulağına..
Tüm dünyaya tıkadın kulaklarını bencilliğin dışındaki her tına..
Ve sen yazamayacaksın asla..

Yazamayacaksın..
İntikamını alacak senden her aşk..
Unutma kaleminde oyuncak değil bu aşk..
Yazamayacaksın..
Ve herhangi biri olacaksın..
Okunmayacak deste deste kağıtların..
Ve sen bu kağıtlarla anca..
Bir kuru ateş yakacaksın..
Buzdan kalbini ısıtmak için karşısına geçip..
Eski aşklarına ağlayacaksın..
Ve sen adamlıktan çıkıp..
Sadece sefilleri oynayacaksın..
Ama anla artık..
Sen ben yokken bir daha..
Asla yazamayacaksın..