1
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1136
Okunma
Gelecek biliyorum, bir gün ömrümün Sonbaharı,
Bir başka hüzünle esecek deli rüzgâr başımdan,
Sararmış yaprak misali geçen seneler karşımdan,
Süpürüp götürecek biliyorum, ömrümden ilkbaharı.
Kuşlar son kez tüneyecek, yapraksız dallarıma,
Öterken bad-ı saba’da kanadı kırık bir garip bülbül,
Boynun bükerken bu içli seranata gül,
Uzaktan turna katarları ağıt yakacak yalnızlığıma.
Ben gurbet ışıklarının söndüğü kapıların dilencisi,
Son kuşların terk ettiği dağınık yuvalarla avunan,
İpi kopmuş bir uçurtma gibi yüksek tepelerde,
Alıp bilinmeyen yöne götürsün beni rüzgâr,
El sallamak istiyorum son kuşlara, budur bendeki Sonbahar beklentisi…
Birecik – 8 Eylül 1997
Yüksel Erentürk YILMAZ
Cevap Yaz