Gönüllü bir fahişenin
Biyolojik atığıydı Ali
Değersiz...

İsmi okunmadı kulağına dualarla
Atıldı sokaklara, sahipsiz
Çalı gibi büyüdü, güneşsiz
Yağmur suyunda serpildi...
Hüznüne bandı ekmeğini
Hayata bir öfke
Hep dişlerini biledi de ona dokunanlara
İçinde bir ejderha büyüttü
Yetmedi kendini korumaya.
Analı kuzulardan değildi
İsimsiz bir ot oldu koca ormanda.

Köprü altları sığınak
Yaksalar da tenhalarda canını
Yoktu ki başka bir çatı altı
Etobur sofralarda yabani çalı
Beşer; aç kurttan beter
Hayvandan beter
Doymaz
Et yoksa ot
Ne bulduysa onu yer
Çocuk eti yer !
Ortada koca bir sofra
Meze eksikti kurtlar sofrasında...

Kurt kostümüne bürünüp geldiler
Gözleri çok iriydi
Ağızları neden o kadar büyüktü bilemedi
Ah nasıl güçsüz, nasıl çelimsizdi
Kundaktaki kadar savunmasız
Lahit kadar yaşlı
Bir o kadar çaresiz
Koruyamadı bedenini
Kurtlar sofrasında afiyetle yenildi...

Gönüllü bir fahişenin
Biyolojik atığıydı Ali
Piç doğdu
Köprü altı çocuğu büyüdü
Bir bıçak darbesi kasıklarında
Kaldırım yosması öldü.
Yoktu nüfus kağıdı
Biyolojik atık imha edildi
Kimsesizler mezarlığına gömüldü
İsmi okunmamıştı kulağına dualarla
Duasız yolcu edildi
Gerek de yoktu zaten
Hatimler indirilse ardından
Fahişenin çocuğu bir travestiyi
Tanrı affeder miydi!