Yağ Reçel Mandalina ve Ekmek

günün ucunda su tomurcuğu
gözlerimin alabildiğinde
kısa bir külleşmişliği acılarımın
kirpiklerime dokununca imkansızlık
karardığı gelirdi denizin
dışarıdan korkunca içerisi
sönerdi kırmızısı yanmış perdelerin
kaçak ışıklara saplardım umutlarımı
yorgun argın belki saçma sapan
darmadağınık



yüreğim çarçabuk bitiverirse
ceviz ağacının altındaki göğe bakarken
elcağızlarına tutuşturduğum kağıtlara sarılı
hayatı düşünürdük hayatın en iç taraflarında
belki karpitlerdim gözlerimin yağını
seni arayınca bütün aramalarım sarsıcı
sarsak
sırtlan ağızlı bir üşüme başlardı
bakışlarımda bakış sandığın ölüşlerimin

günün ucundaydı günden kalan gün sandığın
ne varsa bu gün artıklarını toplamakta
yağ reçel mandalina ve ekmek
altta mor terlik üstte lastikli pazen pijama
çok çiçekli ayağı çamura alışkın bolca fakirhane
bilekleri ince
intihara uygun okul saatlerinde kapandı ve gözlerin
ve karşıdan karşıya geçerken yüreğimin kulağına seslenişin
kaldı tavanda
üç gün üç gece...


Kağan İşçen