Gözleri yelkenli
Elleri martı
Ummanının katresine düşeli
Gün akar geceme
Sükûtuna adanır o hüzün limanlarım
Rengine bezenirken denizler ve dalgalar
Rıhtımında gezinen bir bahtiyar Leyla’yım…

_____________________________________________

Ne vakit sana çalsa gözlerim
Yalın ayak tozlu y(o)ıllardan geçiyorum
Vuslatı azat ediyorum zincirlenen yerinden…

Ne vakit kalem tutsa ellerim
Sevda kızılı sözcükler boşalıyor yüreğimden
Ay bakışını deriyorum mısra’ya için için…

Ne vakit sana dönse adımlarım
Şükrün zamansız damlalarını avuçluyorum
Ruhum ne vakit tökezlese
Ve yalnızlık ne zaman gölgelese yüzümü
Nurun fikrime zahirleşir imece
Ey yâr!
Kerpiç umutlarım tükenirken ezelden
Saydam bakışınla sendin yüreğime devrilen...

Dudaklarından düştü zindanlarıma
Badınla geldi mahzenime aşk-ı nirvana...


Ölü kuşların buz tutan gözyaşını yudumlarken gökyüzüm
Piç bebeklerin cam kırığı çığlıkları batıyordu tinime
Pusatsız üstlenmişken yolculukları
Hüznümü okşuyordu iyi dileklerim
Saatler seni vurana kadar…




Sürüdüğün ateşi sürerek gözlerime
Yüreğine baharları adarım
Ruhunu giyinirken her vakit dua ile
Sabrının devasına kanarım
Süveyda gecenin zulmetini
Ay ışığı gözlerinle yıkarım...

Ey hülyalarımın bahçıvanı
Ey yorgun yüreğimin hükümranı
Ey alnımın ruşeni
Ey hazan şehrimin gülşeni
Ey şiir kadar yakın
Virgül kadar uzağım
Sensin ilk sahnem son raksım
Bir demet mutluluğum
Gözlerinin bir nefes ırasındayım
Ellerinden tut yâr imlâlarımın…