0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1413
Okunma

6 Aralık 2009 Pazar günü ölen dedem Halil Çelik’e ithafen...
Bir ezan gibi
Okundu ruhumun dehlizlerine,
Bir ölümün ilk nefesi...
Acının sesi hiç sarmadı
Bedenimi...
Korkunun elemi hiç görünmedi
Gözlerime...
Ben hiç görmedim Namık Kemal gibi,
Vatansızlığı...
Hiç tatmadım Yahya Kemal misali,
Annesizliği...
Bir ezan gibi
Okundu ruhumun dehlizlerine,
Bir ölümün ilk nefesi...
Bir gülümseyişin ışıklı kubbesinde
Aldı tanrı benden
Dedemi...
Dedesiz, hayalsiz, umutsuz
Kalan günlerimi,
Tarihe not düşürerek
Beni ölümün soğuk toprağında,
Hayalini bile yaşayamayaceğım
Dedemin kokusuyla ,
Saran tanrı
Düşürdü bu gece
Gözlerime,
Bir yağmurun sesinde
Ağladığım dedemi...