SEVMEK NEDİR BİLİRMİSİN


Sen sevmek nedir bilirmisin yeşil gözlüm?
Yaşadın mı hiç ölümüne sevdalarda.
Bir yıldırım çarpması misali çarpıldın mi hiç,
Titredimi yüreğin benim gibi.
Üşüdüğün oldu mu yalnızlığın buz tutmuş köşelerinde,
Ve koydun mu benim gibi sol yanına,
Benim seni koyduğum gibi…

Sen hiç sevmek nedir bilirmisin yeşil gözlüm?
İsyan ettiğin oldu mu odanın buz tutmuş köşelerinde.
Akıttın mı yağmur damlalarını yüreğine gözlerinden,
Vefakar aşklarda yaşadın mı içindeki olmazları.
Bir umuda yelken açtın mı hiç ömrünün son deminde,
“Vuslata çeyrek varken” kaldın mı gecenin bir yerinde.
Ellerini açıp semaya Rabbimle başabaşa kalıp,
Yakardın mı “cömertliğini” bağışlamasını gönülden…

Sen hiç sevmek nedir bilirmisin yeşil gözlüm?
Üç güne sığdırdın mı bir ömrü deli sevdalar da.
Bir serçenin ürkekliğinde tutmak isteyipte elini,
Tutamadığın oldu mu hiç benim gibi.
Çaresiz yangınlarda kavruldu mu bedenin,
Gönül yangınlarına tuz bastığın oldu mu hiç.
Umutlar yeşerttin mi sol yanında sevgiye dair,
Kaldığın oldu mu vuslata çeyrek kala…

Gitme kal desem sana tutsam ellerinden?
Bırakmasam sonsuza dek gönül penceremden.
İçsem gözlerinden bir yudum sevgiyi,
Ölümüne sevsem sarılsam sımsıkıca.
Sen ben olsan ben de sen,
Sende sevebilirmisin benim gibi.
Biliyorum gideceksin koşarak acımasız dünyana,
Gönül hasretlerde kalacak yangınlarda sana.
Çok şey mi istiyorum senden yeşilinde öldüğüm,
Sol yanında yer ayır umutsuz sevdama…

UNUTMA.!!!
BEN HEP ORADA OLACAĞIM.
ZAMAN SENDE DURDU,
VUSLATA ÇEYREK VARKEN ÖLECEĞİM…


İbrahim ALTIKULAÇ
“Senin “uğruna ”