paronayak düşlerin bağ bozumu ...makamı olmayan aşkının hüzzama boğan yalnızlığı içindeyim ....
gece dalları kırık gönlümün içinden süzülerek akıyordu yaşantıma ...
tanıma gelmez bir ruh halindeydi bedenim ...
zamanın küs anlarıydı ...
küskünlüğün içindeki zamanda ben susmuştum ...
kelimeler gittikçe yavaşlıyordu beynimde ....
bir makamı olmayan aşkının hüzzama boğan yalnızlığı içinde kıvranmaktayım .....

soluk ucu yırtık bır fotoğrafın içine kazınmış hatıralarında
yolumu kaybetmiş bir haldeyim....
bir sis örtüyor geceyi .....

sesin düşüyor sesime ....

telefonun bir yanında sen ....

soluk alışların dudaklarıma çarpıyor.....

bir nefeslik kavuşma anı yokluğunu vurguluyor....



takılırken ezberlerime gece saçlı kadınım ....

ilah gözlerinle sen özgürlüğüne bulanırken .....

solan gün tüm kimsesizliğinde ;

kırılma noktasında ; geçmişlere sarılı yaşamın ismini koyamadığı geleceği yol alması
soluğumu tutuyorum her zamanki gibi .....
düşümündeyim ;
nefes alışlarımdan kaçmaya çalışıyorsun ;
nafile ibadetlere ; çıka gelen yalanlara alışmış bir şekildesin ;
loş bir oda ;
beni bulamazsan … beni vur sevgili .....ölüm senin ayak izlerini taşısın .....