Özlediğim tüm güzellikleri,
Bir de bana hatırlatmasa bahar
ve de ötmese kuşlar,bal yapmasa arılar,
Kokusundan soygun kaldıkça sevgim,
Yaşamanın ne manası var!

Beklemenin de artık o olmadıkça;
Bekledikçe yanarken,yanmanın da;
Artık ne manası var!

Sustukça gönül,çöktükçe bakışlarına,
Taş olup ufalandıkça avuçlarına,
Yitik bir beste gibi unutuldukça,
Onu bu kadar sevmenin,söyleyin;
Ne manası var!

Bu kadar tükendikten sonra,
Hala ayaktayım diyebilmenin,
Sırf üzülme demek için olanına,
Ne gerek var!

Zülfü kahve dökülmüş figanında,
Özü Leyla onu melek sayınca,
Yumduğu gözler ardınca,
Avucuna buse koymanın,
O olmadıkça,
Ne manası var!

Ne gereği,ne haceti,ne lüzumu var!
Siz kınadıkça beni dostlar,
Bir garibin tükeniş destanına,
Uykusuz gecelerin ahlarına,
Yitirildikçe her gün mısralarda,
Artık makberin güneşini,
O olmadıkça yazmanın,
Ne manası var!
tebrikler

hiç kimse için manası olmayabilir ama senin için var.dert çekilmeden sefaya ulaşılmıyor ki...
direnmeden,savaşmadan sahip olununan şeylerin kıymeti de bilinmiyor be yeğenim.efkarlandırdın beni,çenem açıldı.
güzel bir seslenişdi,dilerim güzel gönlüne göre versin yaradan.sevgiler yeğenim:)

''ne manası var''
Güzeldi dizeleriniz.
Kutlarım.Esen kalın.

güzeldi