sevdiğim yalan !
hiç birinizi sevmedim
nar çiçeklerinin kokusu kadar
bakmayın yüzümün güldüğüne
hiç ağlamadım ellerinize
yalandı hep frenk üzümü bakışlarınız
duymadım gerçeklerinizi
okuduğunuz kitaplar hep masaldı



boş verdim
zerdali kokulu akşamların güzelliğini
gölgelerin sessizliğinde, ayın ipeksi dokunuşu
yeter bana



tüm yıldızları söküp alın koynumdan
sizin olsun !
hatta ateş böceklerini de
dokunmayın sınırlarıma !
titrek mum ışığı dalgasında / kırılganlık
pimi çekilmiş bomba gibi gözlerim
çakmak çakmak y/ağarım topraklarınıza



yalan sevdiğim !
ben hiç aşık olmadım
Mecnun’un kömür karası saçlarına
öpmedim hiç aşkın dudaklarından
yanmadı tenim, kızgın kum taneleri kadar
Yusuf’un terini silmedim asla
kör kuyularda...




yaşam
gümüş telli ırmakların aktığı durgun göl
yorgun bedenimde gün be gün tükenen
ölümle yalnızlık arası gidip gelen metronum
umutsa, gazap yangınlarında yıkanan
su damlası



ölüm !
hiç korkmadım
senden, soğuk nefesinden
martıların kanadında uzak diyarlara
götür bırak !
derin dalgaların kolları
sarsın beni



sevdiğimse yalan!
ben hiç sevmedim …








ayşe uçar
23 /11 /2010