Ben avuçlarımı kanatırcasına seni avucumda tutmaya çalışırken,
Sen avuçlarıma gidişinin resmini çizmeye çalışıyorsun.
Ben yüreğime hapsetmişken seni sen firar etmiş bir suçlu gibi kaçmaya çalışıyorsun
Sen kaçmak istedikçe bende bir çiçek ölüyor.
Ben yaşlanmak isterken dizini dibinde; sen gençken beni öldürüryorsun.
Ben gözlerinini içinde kaybolmak isterken beni gözlerinden edip,
karanlıklara itiyorsun.
Sende biliyorsun; sen sevsende seviyorum, sevmesende.
Her şiire aslında senin adınla başlıyor seninle noktalıyorum.
Firar etme benden mülteci olma başka yüreklere.
Ben senin güvercininim gitmem ki biryere.
Bırakma..... yersiz yurtsuz yolsuz etme.
Ben yer yurt bilmem ki yer yurt bilmezin biriyim.
Gitme bendenki yersiz yurtsuz kalmiyim.
Gitme benden ki sadece sensiz kalmiyim.
Gitme....
Yüreğimimn götürdüğü yer nedensiz sana çıkıyor.
Firar etme benden gitme.....
Depremleri istiyorsan yüreğimde yıkılmışların arasında kalmamı!!!
Git öyleyse gidebildiğin yere.
Gitme gitme. Gitme benden ki sadece sensiz kalmiyayım GİTME...

Mehmet KOVANCI