Fırtına olmuş içimdekiler
Yaklaşıyor parça parça dilime
Herkes duysa da haykırışlarımı
Bir sen duymazsın bilirim..
Dünden çalıntı emanet neşemle
Işığından soyunmuş yüreğimin duldasında
Karanlık bir sen örüyorum
Ağlarının kollarında çırpındıkça
Dilimde bir amin asılı
Senden gelecek duaya medet…


Yetimin gözlerinde çaldığım başlangıçlarımı
Ellerinin vurdumduymazlığında bitirmişim
Yolcum mı var uğurluyorum
Gidenlerin ardında kahroluşlar
Trenlerin raylarında ezilen umutlar
Uzaklardan gelen başakların uğultusu
Bir yalım rüzgarın dokunuşu
Gök kubbe yıkılırken kardelenin duruşu
Kanadı yaralı güvercinin uçuşu
Beyazına bulaşan kan mı ?
Bu gitmeler böyle hep vurur mu?..


Gecikmelerinin sancısını büyüttüm
Vakit artık yol ayırımı
Yokuşlarında tıkandı nefesim
Dizlerim tutmaz,ayaklarım tarumar
Susmuş içimin şarkısı
Doğrularım yanlışlarımdan habersiz
Günahsız değil ki yüreğim
Her uzatılanı şeker sanıp
Dudağını büzen çocuğum…


Sevin artık
Çektim gemilerimi limanından
Sana giden adımlarımı vurdum
Sevdama kör gözlerini omuzladım
Gidiyorum,bende beni parçalayarak
Bir parçam yüreğinin alazına düştü
Ezipte geçme yar
Söktüm kalbimi yerinden
Acıtsan da yaralarımı
Dokunduğun yerleri kanatma yar
Tüm kapılarımı kapatsam da
Bir kaya gibi karşında dursam da
Elimde değil,lal olsa da dilim
Ruhumun ölü bedenine
Sen ses kesil yar....