7
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1226
Okunma

Aşkın vuslatından geçtim
Gözlerim beklemelere sürgün..
Gamlı,hüzünlü bir yaşam durdu hep kıyılarımda
Sessiz fırtınaların darbesiyle yıkıldı dalgakıranlarım
Ellerini ısıtmak şöyle dursun
Buğusu kırağa çalar nefeslerimin…
Sızısı işlendi ilmek ilmek yaraların
Yarı yok gibi sevda yüreğimin nasırlarında
Gönül kırıklıkları değince yüreğime
Can veren umutlarımı kefenledim…
Her bakan gözde ölü hisler almışım
Çocuk ellerimde kocaman acılar büyütmüşüm
Bir anlamı olmalı ya anlamlarımı yitirmişim
Eksilerden yarım kalmış bir ben yaşıyorum…
Bütün dünya ışığa vursa ne çıkar
İçimin ama aydınlıkları var
Mutluluğun sesi yankılansa ne çıkar
Beni eksik kahkahalarım var…
Sen !
Erik ağaçlarını giymiş gibi
Seviyorum diyen sesin
Çınladı sağır duvarlarımda
Köhne yalnızlığımın ayaklarına dolandı
Şaşırdı öksüz paniklerim
Bir ışık yansıdı senden yana
Titredi karanlıklarım
Bin serçe dala konmuş gibi
Ürktü,kanatlandı korkularım
Dokunma !
Çek bahar ellerini
Hazanım kurutur yapraklarını…