11
Yorum
34
Beğeni
0,0
Puan
1834
Okunma
aynaları kırdım
kırk yerinde bendim görünen
bendim ya neredeydim
ben bende iken
ne zaman hiçlere karıştım
sümbüldüm,güldüm,çiğdemdim
el birliğiyle tarumar ettiniz bahçemi
şimdi huzurun o kayıp sokaklarında
yalpalayarak adımlarıma takılıyorum
daha bir hırsla karanlığıma dalıyorum
ölüyorum ulan ölüyorum
yoksa öldüm de definsiz mi kaldım
bu hissiyetsiz meydanlarda
yarınlar kocaman ağızlarını açmış
yutacak gibi benliğimden
şuracığımda oturur okkalı bir korku
tam yüreğimin üstünde
adımlarım yine yalpalanmakta
sendeleniyorum
düştüm düşeceğim ha
kıyametim yine de kendime
gözyaşımı süsledim hüznümle
buruk bir tebessüm günlerime düşen
pamuk gibi yanmaktayım içten içe
bu yangınımla dokunmayacağım ellerinize
oysa ne çok arıyorum ellerinizi
ellerimi
ve içimdeki çocuğu
Cevap Yaz