bir dönüp baksan ardına
gözbebeklerinde karanlıklar büyüten
meçhule yolculuklu bakışlar göreceksin
gidişinin gölgesi uzarken yüzümde
gökyüzünde uçan binlerce
kara kuşların çığlıklarında boğuldum.

bu ne kasvetli gece
ağaçlar en derin uykularında
yapraklar kıpırtısız
bütün evler birbirinin aynı
sokak lambalarının solgun,titrek ışığı
aydınlatmıyor yenilmişliğimi
ay yere düştü sanki
saçlarımın her bir teline asıldı yıldızlar
ağırım kendime bile
uzağım herşeye ,uzak her şey bana
sisler arasında seçemiyorum ümitlerimi
gece nehir gibi akıp gidiyor
yüreğim gidiyor,kaybedişliğim
birde yağmur başladı
damlalarda soluksuz nefeslerim
güvercinlerimde boğuldu bak
avuçlarım artık güllerin mezarcısı.

bir dönüp baksan bir
dört bir yana dağılmış talanlığımı
bütün vücudumu saran yangınlığımı göreceksin
alevlerinde savruluyor sevgimin sayfaları
eğildim ateş içtim,umutsuzcaydı susuzluğum
ah benim karanlığım,pişmanlığım
gökyüzünün aynasında yaralı yüzüm
bulutların haykırışları yağdı hüznüme

ne kadar çok isterdim şimdi
geçmişin sandığında düşlerimi kilitlemeyi..