Anne!
Zordur yazmak biliyorum satır satır sana,
Ama duymasan da,
Kulağını çınlatan benim yine!

Biliyorum ki biceps gücüyle kazanılmamıştı,
Tüm preslerinde akrebin karakollarında yaşarken.
Kemikleri çatırdatmıştı şair mısralarında,
Saatli bomba misali,kendini tekrarladıkça.
Oysa aklın ermediği yerdeydi bahçedeki ranza,
Elleri çatladı,büyürken bu acıya katlandıkça.
Akşamların dönüşünü seyretti açık sinemada,
Elinde bir joystick,çingeneye üstten bakmakta.

Anne!
Sen bana insanlara adil ol demiştin.
Senin gibi anneler yok muydu da,
Bu kadar insan hukuksuz yaşamakta!

Akşam olurda imam vuslat mektubunu okursa
Karanlıklarda dem tutan martıların çığlıklarında
Ateşten kadehleri çeken,yalancı,imalı imanlarda
Bedi bir aklın arkasından küfür edilirdi marşlarla.

Unutmadan yaşamak vardı kağıt toplayanları da,
Unutmadan,ben de aç olabilirdim yalancı kaygısında.

Anne!
Sen bana geç vakte bırakma derdin mağribi.
O kadar çok şeyi erteledik ki,
Kazası olmayan bir yoldayım Anne!

Yüreğim yanıyor,imanım ağlıyor,göğsüm daraldı,
Bir yolcu iken aynı ormanda,ağaçlarımız yakıdı.

Kimse anlamıyordu,düşünmüyordu bu dünyada,
Düşünen çok vardı bizim yerimize,biz yattıkça,
Muhasebesi bile yalan olan insanların arasında,
Çekmek de zordu ayın 15’ini her defasında.
Sövmeden,heyelan olan nesillerde ki hummalarda,
Bir tüfek destanını yazmıştı,her tren ıslıklarında,
Derdi anlatmakta zordu,abdal olmak vardı anda,
Küfür edilmiş gibi kalmış ermeni sokaklarında.

Anne!
Taranmıştı ve hala devam ediyordu,gözler kör,
Taranan nesil hala çözülmekte,örebilirsen sen ör!

Anne!
Kimse anlamayacaktı beni,benim mahpuslarda,
Kahvelere doluşacaktım her yeni nefes alınışında,
Herkes simgelenecekti,sevmeyecekti beni kucağında,
Sen olsaydın ah şimdi yanımda,şu yanışlarımda!

Anne,rikkatine baygınım,gözlerimi yumdum,ağlama!
Ağladıkça yiğit dediğin yüreğimi dağlama!
Bosna çığlığında,
Filistin intifasında,
Çeçen destanında,
Kurtuluş yazgımda,
Marjinal kalmış evladının parmaklarını kırma!

Anne biliyorum,
Hala gülecek olan gülecek,
Ağlayacak olan da ağlayacak.
Yağmurda yağacak,kar da,dolu da.
Şimşeklerde çakacak bu memleketin her bir yanına.
Ama yürek dayanmıyor bu liyakatsizliğin savaşına,
Parçalandı yine yürek,yırtık bir pankartın ahlarında,
Beyaz görmek istediğim sevileni umdum mısralarımda,
Sarı çelenkleri göndermesinler diye şu adamın gidişine,
Çiçeklerden bir kelepçe yaptım,yangınların alevlenişine,

Ah anne!

Beni yine çevirdiler son aramada,
Söyleyemedim parolayı,
Eğer gelemezsem yanına,
Bil ki tüpüm bitti!

Sen yine de hakkını helal et çileli kadın!
Gelemesem de yanına,
Aklımda daim adın!